Adopcja czyli 7 kroków do szczęśliwego rodzicielstwa

Wiele rodzin, które nie mogą mieć własnego dziecka decyduje się na adopcję. Zanim jednak przystąpią do długiej i żmudnej procedury adopcyjnej muszą rozważyć wszystkie za i przeciw. Jeżeli jesteś jedną z tych osób, które skłaniają się ku przysposobieniu dziecka zastanów się czy jesteś gotowy również na te ciężkie i trudne chwile z którymi przyjdzie Ci się zmierzyć gdy już adopcja dobiegnie końca. Bowiem gdy w Twoim domu zawita nowy członek rodziny, całe Twoje dotychczasowe życie z pewnością wywróci się do góry nogami.

Adopcja trwa i trwa…

Większość ludzi ma świadomość, że adopcja to proces rozłożony w czasie. I mimo, że bardzo chcielibyśmy móc uściskać swoje wymarzone dziecko jak najszybciej, muszą być cierpliwi. Przysposobienie malucha z domu dziecka może trwać od kilku miesięcy do nawet 2 lat. Adopcja to proces bardzo złożony, który składa się z 7 kroków.

1. Dokumentacja i badania

W pierwszej kolejności udając się do domu dziecka musimy złożyć zestaw stosownych dokumentów. Wśród nich powinny się znaleźć:

• życiorys
• zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości dochodów
• odpis aktu małżeństwa (w przypadku osób po rozwodzie również kserokopia wyroku rozwodowego)
• odpis aktu urodzenia (osoby nie pozostające w związku małżeńskim)
• zaświadczenie lekarskie o ogólnym stanie zdrowia
• zaświadczenie o niekaralności
• aktualne zdjęcie

Przy pierwszej wizycie zostanie przeprowadzony również wywiad z przyszłymi rodzicami zastępczymi. Pracownicy domu dziecka sprawdzą predyspozycje do bycia rodziną zastępczą, zapytają o wymagania co do dziecka, ale również wyjaśnią z dokładnością cały proces adopcyjny oraz na czym polegają szkolenia dla przyszłych rodziców.

2. Wywiad wewnętrzny

Na tym etapie sprawdzane są warunki mieszkalne oraz sposób życia rodziny. Pracownicy mają prawo pojawić się w miejscu zamieszkania i zweryfikować warunki bytowo-materialne przyszłych rodziców. W ten sposób skontrolują również jak wygląda zwykły dzień w waszym życiu. Dzięki tego typu weryfikacji pracownicy domów dziecka mogą wykluczyć rodziny patologiczne oraz nie mogące zapewnić odpowiedniego standardu życia maluchom adopcyjnym.

3. Szkolenia

Pary, które dotarły do tego etapu mają obowiązek uczestniczyć w szkoleniach przygotowujących do zostania rodzicami zastępczymi. Szkolenia te mają charakter grupowy mający na celu przybliżenie rodzicom ubiegającym się o adopcję problemów jakie mogą napotkać z dziećmi. Równocześnie pary mogą skorzystać z indywidualnej porady psychologicznej i pedagogicznej na terenie ośrodka.

4. Poznanie dziecka

Przyszli rodzice otrzymują pełną dokumentację dziecka, opis jego zachowań i charakteru wraz z opinią lekarza i psychologa. Dzięki temu para ma możliwość podjęcia decyzji bez wcześniejszego robienia nadziei dziecku. Jeżeli rodzice wyrażą wolę spotkania, ośrodek organizuje je. Pierwsze spotkanie przebiega w ośrodku lub domu zastępczym w którym przebywa dziecko. Dla poczucia bezpieczeństwa i komfortu maluchowi towarzyszą opiekunowie i wychowawcy z placówki. W tym czasie możemy porozmawiać, pobawić się, poznać dziecko. Takie spotkania powinny być systematyczne by móc zbliżyć się i zyskać zaufanie malucha.

5. Wniosek o adopcję

Gdy już pierwsze spotkania z dzieckiem mamy za sobą wystarczy złożyć wniosek do Sądu Rejonowego w Wydziale Rodzinnym oraz Wydziale dla Nieletnich o adopcję dziecka. Wielką pomocą może być dokumentacja na temat rodziców zebrana przez ośrodek adopcyjny.

6. Maluch w nowym domu

W czasie oczekiwania na zakończenie rozprawy i otrzymania zgody od Sądu na zmianę pobytu dziecka, maluch może przebywać już w naszym domu. Musimy być świadomi o możliwości odwiedzin kuratora sądowego lub pracowników ośrodka celem sprawdzenia nowej sytuacji dziecka oraz jego adaptacji.

7. Dokumenty dziecka

Po otrzymaniu zgody Sądu na przysposobienie dziecka, jesteśmy zobligowani załatwić formalności w urzędzie stanu cywilnego w mieście urodzenia malucha.      

Problemy wychowawcze

Dziecko przysposobione jest pod wieloma względami takie samo jak własne. Jeżeli uda nam się zaadoptować malutkie dziecko, nie będzie się ono różniło prawie niczym. Tak samo potrzebuje miłości i opieki. W przypadku adopcji kilkulatka oraz nastolatka sytuacja wygląda już zupełnie inaczej. Żeby zapewnić dziecku jak najlepszą opiekę i wychowanie musimy poznać jego przeszłość. Maluchy będące w domu dziecka często pochodzą z rodzin patologicznych w których nie zaznały spokoju i troski. Mogą być nerwowe, strachliwe, a nawet agresywne. Tylko nasza cierpliwość, stanowczość i czułość mogą sprawić, że dziecko odzyska zaufanie do innych. Pamiętajmy, że to tylko od nas zależy czy jesteśmy w stanie prawidłowo wychować dziecko oraz naprowadzić je na właściwą drogę. Dajemy mu drugą szansę, możliwość na normalne i spokojne życie.

Przeczytaj również nasz artykuł dotyczący wpływu rozwodu na dzieci:

https://www.erodzic.pl/jak-rozwod-wplywa-na-dziecko/

Agnieszka Wilkosz